Mam nadzieję, że mój poradnik nie umiera
i zaglądacie tu czasem
Dziś dwie sprawy, obie dotyczą stojaka centralnego.
Pierwsza to naprawa rozkalibrowanego otworu osi stojaka. Już ktoś kiedyś "naprawiał tą bolączkę" i rozwiercił oba otwory pod fi 12 mm. Zarówno one jak i dorobiona oś ze śruby M12, uległy zużyciu. Jak więc sobie z tym poradzić???
1. rozwiercam oba otwory na wiertarce stołowej, wiertłem fi 15 mm i od zewnętrznej strony robię fazkę wewnętrzną, wiertłem fi 18 mm.
2. toczę pierścienie metalowe o wymiarach fi 15 x 10,2 x 3,5 mm, ja je wykonałem z wałka nierdzewnego A2 fi 16 mm. Ostatni wymiar = grubości płaskownika stojaka. Z jednej strony pierścieni wykonuję fazkę zewnętrzną.
3. wciskam, pasowanie na wcisk, pierścienie w otwory płaskownika.
4. By zachować osiowość obu otworów, na czas spawania wkładam kawałek pręta fi 10 mm, przy okazji spawania nie zaleję otworów fi 10,2 mm.
5. Spawam tylko z jednej strony, zalewając obie fazki.
6. Szlifuję i poprawiam otwory fi 10,2 mm - wiertarka stołowa.
Tak to wygląda na zdjęciach;
Oś stojaka dorobiona z wałka nierdzewnego A2 fi 10 mm. Na razie z jednej strony nakrętka M10, potem będzie zaspawana Mig-iem z drutem nierdzewnym i zatoczona na kształt 'grzybka".
Przy okazji pospawałem wszelkie pęknięcia, nad-spawałem zużycia stojaka itp.
Druga sprawa to stopki stojaka. Jak wiadomo zużywają się przez ścieranie i zmieniają swoją grubość i kształt, więc by to wyglądało jak oryginał, naprawiam;
1. ścinam max resztki stopek stojaka, jednak zachowując profil ugiecia
2. docinam prostokąty z blachy 3 mm
3. spawam całość
4. szlifuję nadając kształt oryginalnych stopek.
Przy okazji, naprawiałem stojak od T-1 z 1981 roku. Jak widać w porównaniu do stojaka od Komara 2350, jest on dłuższy o ok 1,5 do 2 cm.
Zauważyłem, porównałem też, że stojaki dłuższe, stosowano w modelach 2351, 2352, T-1 i Romecie 100, czyli wszędzie gdzie zastosowano przednie zawieszenie teleskopowe.
Będzie lepiej niż fabryka 
