Post: #16

Wnusiu, i jak się jeździ? dla mnie się śmiesznie na pelikanie jeździ, trochę mocniej za pedałuję i na koło mnie stawia

Post: #17

Przejechałem się kawałek no i nie oszukujmy się - jestem "trochę" na niego za duży, dzięki czemu jedzie się kiepsko.

Post: #18

To tak jak u mnie, w dłuższe dystanse jest strasznie męczący, trzeba bardzo dużo pedałować.

Post: #19

(06-07-2014 23:11:53)wnusiu94 napisał(a):  ... I nie ukrywam - Pelikan to chyba jedyny dziecięcy Romet, który naprawdę mi się podoba. Marzy mi się egzemplarz z pierwszej serii, ostatnio nawet wisiał idealny na tablicy. Wielka szkoda, że nie z Wrocławia.

EDIT:
Znalazłem.
http://olx.pl/oferta/rowerek-16-romet-pe...5zSmL.html No przecież on jest doskonały!

http://olx.pl/oferta/rower-dzieciecy-pel...5ngAP.html Ten też niezły. Dobra starczy.

Moim zdaniem kolorek Twojego dodaje mu wiele punktów 'fajności'. Te oryginalne są takie... smutne, ponure. Ten zielony wygląda jakby był wystrojem sali operacyjnej (chodzi o kolor). Błękitny już trochę lepiej ale, taki 'martwy' trochę. Kojarzą mi się z jakimś biednym chłopcem, który tuła się na takim pelikanie po wsi, a rower ten jest jego jedyną 'zabawką'

A ten żółty! to pełen optymizmu wehikuł, gwarantujący szczęśliwe dzieciństwo!

Post: #20

Dzięki takim, a nie innym kolorom (w dodatku to kolory z palety Fiata) te rowery są symbolem minionej epoki. Na swój sposób pokazują, jakie kiedyś wszystko było szare, nieciekawe i monotonne (no nie oszukujmy się, wielka ilość modeli w gamie Rometa to tylko iluzja, niektóre różniły się tylko detalami a były oklejane jako osobny model).

Post: #21

Pewnie, masz rację. Ale mnie chodziło bardziej w odniesieniu do czasów obecnych i możliwości użytkowania roweru dziś. I ogólnie spojrzenie na ten rower przez pryzmat roweru dziecinnego/młodzieżowego. Jeżeli chodzi o oddanie 'klimatu' to oryginalne barwy jak najbardziej - tak, no ale dziecku dać teraz taki do jazdy to by deprechę złapało

Post: #22

Obecnie nikt by dziecku nie dał takiego roweru do zabawy, przecież to skrajnie niebezpiecznie! Jezus Maria, a co jeżeli dziecko przytrzaśnie sobie ręce bagażnikiem? Przecież ten rower nie ma hamulców! On jest stary, skrajnie niebezpieczny i na złom z nim! Dobrze, że chińskie badzewiarstwo najgorszego sortu z marketów spełnia wszelkie dopuszczalne normy. I na przykładzie starego Pelikana dochodzimy do konkluzji, że obecne wszechobecne "bezpieczeństwo" jest tylko iluzją i służy tylko i wyłącznie napchaniu kabzy wielkim korporacjom. Pamiętajcie o tym.

Post: #23

Dobrze wnusiu mówi, ostatnio siostra mi przywiozła rowerek dziecięcy do roboty (niewiele mniejszy od reksia) dla synka bo miał straszne luzy, rower ten był nowy, w sterach na dolnej biezni nibyło nic, a w górnej były 2 wianki odwrotnie włożone różnej wielkości -,- dodatkowo wszystko (prócz o dziwo korby ) było poluzowane, spawy w niektórych miejscach miały prześwity do środka ramy (i wyglądąły jakby ktoś gruby sznur przykleił a nie zaspawał) a lakier w paru miejscach był widoczny podkład bo niebył pokryty lakierem. A pelikan przez 20 lat jeździł prawie cąły czas i nadal jest w zadowalającym stanie technicznym

Post: #24

(07-07-2014 00:21:19)wnusiu94 napisał(a):  Obecnie nikt by dziecku nie dał takiego roweru do zabawy, przecież to skrajnie niebezpiecznie! Jezus Maria, a co jeżeli dziecko przytrzaśnie sobie ręce bagażnikiem? Przecież ten rower nie ma hamulców! On jest stary, skrajnie niebezpieczny i na złom z nim! Dobrze, że chińskie badzewiarstwo najgorszego sortu z marketów spełnia wszelkie dopuszczalne normy. I na przykładzie starego Pelikana dochodzimy do konkluzji, że obecne wszechobecne "bezpieczeństwo" jest tylko iluzją i służy tylko i wyłącznie napchaniu kabzy wielkim korporacjom. Pamiętajcie o tym.

Wnusiu, kurczę, jak ja płaczę, gdy moja rodzona młodsza siostra przemieszcza się obleśnym chińczykiem, podczas, gdy ja wręcz lecę
z bananem na całą gębę na moim starym, kochanym złomku.
Muszę jej wspomnieć o tym Pelikanie, bo mam na razie w fazie projektu,
ale jednak mam... pomysła!

Post: #25

Pelikan znalazł nowego właściciela. Kilka godzin temu szczęśliwy nabywca (będąc mniej-więcej mojej postury) odjechał nim w kierunku bliżej nieokreślonym.