Post: #1

Witam!
Poradnik ten poświęcam osobom, które chcą wyremontować swój silnik prawidłowo i zgodnie z zasadami. Silnik przy prawidłowej rozbiórce oraz przy prawidłowym jego złożeniu będzie służył nam o wiele dłużej a jego części robocze będą się mniej zużywały. Moje porady zawarte w tym poradniku są jedynie podpowiedzią do naszych działań i można je interpretować na swój sposób, tylko aby to nie była interpretacja w stylu "nie chcę robić ściągacza, to poradzę sobie młotkiem".
Prace oraz czynności będę opisywał w punktach, tak aby były bardziej zrozumiałe dla większości osób. Zaczynając od pierwszego punktu:

1. Miejsce pracy:
Miejsce pracy musi być miejscem, gdzie my mamy łatwy dostęp, jest ono czyste, dobrze naświetlone oraz części na nim położone będą stabilnie leżały. Przygotowując swoje miejsce pracy należy odpowiednio przemyśleć, tak aby pracując przy silniku mieć łatwy dostęp do narzędzi nam potrzebnych a ciecze, które pozostały w silniku nie zalewały nam podłogi lub naszego siedzenia.
Moje miejsce pracy jest stołem z blatem ebonitowym ze stalowymi nogami, mającym na trzech jego ścinkach borty zrobione z przytwierdzonych listewek, tak aby żadna część nie spadła z niego. Na ścinie po prawej stronie mam umieszczone na półce klucze oraz wkrętaki, zaś na ścianie na wprost są rozwieszona reszta część kluczy, niezbędnych narzędzi oraz chemii takich jak; młotki gumowe, żabka, ściągacze, środek odrdzewiający, lakier z pędzelkiem oraz smar.

2. Przygotowanie silnika do rozbierania i miejsca pracy.
Na naszym stole ustawiamy przynajmniej sześć pojemników na śrubki, zabezpieczenia oraz podkładki.Silnik wyjęty z ramy należy oczyścić z zabrudzeń powstałych podczas jego eksploatacji. Pomocne w tym będzie nam drewniana szpatułka lub innego rodzaju miękki przedmiot, którym możemy zdrapać z silnika błoto przyklejone do jego ścianek oraz szmatka, aby następnie taki silnik przetrzeć z innych zabrudzeń. Kolejnym naszym krokiem jest spuszczenie oleju ze skrzyni biegów oraz odkręcenie gaźnika, który jest elementem zbędnym przy rozbiórce a bardziej podatnym na uszkodzenia mechaniczne podczas rozbiórki silnika.

3. Rozbiórka oraz czyszczenie silnika.
Czysty silnik, bez oleju ustawiamy na stole roboczym, gdzie najlepiej naszą pierwszą czynnością będzie zdemontowanie dekla od strony zapłonu oraz całego aparatu zapłonowego, który jak gaźnik jest bardzo delikatną częścią w silniku. Przy demontażu zapłonu możemy w miejscu z łatwym dostępem zaznaczyć sobie kreskę na statorze oraz iskrowniku w celu ustalenia domyślnego punktu ustawienia zapłonu, co ułatwi nam późniejszą regulację. Po demontażu aparatu zapłonowego (w silniku 223) należy następnie odkręcić śrubę m5 trzymającą magneto a następnie zdjąć krzywkę przerywacza a w jej miejsce wkręcić śrubę m8 w celu zdemontowania magneta. Do podtrzymania magneta osobiście używam starego paska klinowego, który przekładam przez magneto i go zaciskam ręką. Przy silnikach dezamet należy pierw zdjąć magneto używając ściągacza do tego przeznaczonego a następnie zdjąć iskrownik z czynnościami wymienionymi wyżej. Kolejnym naszym krokiem przy rozbiórce silnika jest demontaż kickstartera (potocznie kopki). Przystępując do dalszej rozbiórki najlepszym punktem byłoby zdjęcie głowicy oraz cylindra. Po zdemontowaniu tych części należy zdjąć obydwa zabezpieczenia z tłoka a sam sworzeń z tłoka wycisnąć za pomocą ściągacza do sworzni (który opisany jest na dole poradnika). Idąc dalej z naszą rozbiórką przystępujemy do zdemontowania sprzęgła. Odkręcając dekiel sprzęgłowy należy zlać do pojemnika pozostały tam olej oraz podścielić pod silnik kolejną szmatkę aby nie zabrudzić zbyt mocno olejem naszego miejsca pracy. Przed przystąpieniem do rozbiórki kompletnej naszego sprzęgła należy przypomnieć o zębatce zdawczej, którą jest teraz najłatwiej zdemontować. Między koła zębate lub łańcuszek wkładamy szmatkę, aby je zblokować (UWAGA! Nie wkładamy tam żadnych narzędzi czy innych twardych rzeczy!) Po zablokowaniu naszych kół zębatych włączamy najlepiej pierwszy bieg a następnie odginamy zabezpieczenie nakrętki wałka i odkręcamy naszą nakrętkę. Teraz szmatkę przekładamy na przeciwną stronę kół, aby była możliwość odkręcenia kosza sprzęgłowego. Po zdemontowaniu kosza sprzęgłowego oraz łańcuszka (223) należy zdjąć zębatkę z wału. do tego celu używamy ściągacza do łożysk. W razie opornie schodzącej zębatki jest kilka sposobów na jej zdjęcie. Pierwszym sposobem jest dokręcenie ściągacza tak, aby docisnął do wału z pewną siłą a następnie kilka energicznych ale niezbyt mocnych uderzeń młotkiem w śrubę ściągacza. Po kilku takich próbach zębatka powinna zejść z wału. W ekstremalnych przypadkach, kiedy zębatka jest bardzo zapieczona można użyć sposobu z napięciem ściągacza do granic jego możliwości, następnie podgrzaniu zębatki do temperatury około 200-300 stopni i zlaniu tego szybko zimną wodą. Sposób jest skuteczny zawsze, ale lepiej nie nadużywać jego. Odkręcając śruby mocujące kartery może wystąpić problem z ich odkręceniem. Jeśli śruby mają łeb na płaski śrubokręt i nie jest on pogwałcony, to jeszcze nie mamy powodów do obaw. Przeważnie przyłożenie metalowego pręta do śruby i kilkukrotne, energiczne uderzenie pomaga w jej odkręceniu. Jest możliwość ustawienia wkrętaka pod kątem do śruby i uderzeń we wkrętak w stronę jej wykręcania. Po odkręceniu wszystkich śrub przystępujemy do rozpoławiania silnika. Ta czynność jest bardzo ważna i wymagająca dużej ostrożności. Nie używamy tutaj ani młotka, ani wkrętaków a już na pewno nie siekiery! Są do tego ściągacze (które przedstawiłem niżej) Wkręcamy je w gwinty karterów, ale jeszcze nie przystępujemy do rozpołowienia silnika. Należy teraz gniazda łożysk podgrzać palnikiem do temperatury około 150 stopni. Dopiero teraz możemy skręcać śruby naszego ściągacza. Po rozpołowieniu silnika należy wszystkie części skrzyni biegów ułożyć oddzielnie od karterów, aby było łatwiej wszystko czyścić. Wszystkie śruby, zabezpieczenia oraz podkładki dystansowe prawidłowo segregujemy w naszych pojemnikach, aby się nie pomieszały ze sobą.

4. Czyszczenie silnika.
Jest to czynność, do której przystępujemy przed weryfikacją części silnika. Do tej czynności potrzebny będzie nam dość szeroki pojemnik z wodą, pędzelek, preparat do mycia silników, przewód ze sprężonym powietrzem oraz kilka czystych szmatek. Z karterów demontujemy pozostałe części skrzyni, simeringi oraz łożyska (oczywiście przed demontażem łożysk należy podgrzewać zawsze ich gniazda!) "Gołe" kartery spryskujemy preparatem do silników a następnie kąpiemy je w wodzie wspomagając się pędzelkiem do ich łatwiejszego umycia. Po ich umyciu, należy je powycierać do sucha i przedmuchać je z pozostałości, które były w wodzie (silikony, piach itp.) Dla bardzo zabrudzonych silników, które na przykład bardzo długo stały nieodpalane przed takim czyszczeniem na pewno pomoże nam pędzelek nasączony olejem napędowym. Czyszczenie jakie wyżej wymieniłem należy przeprowadzić każdej części, która jest zabrudzona przez olej, smar, czy inne zabrudzenia. Kolejnym krokiem jest uzbrojenie się w papier ścierny o gradacji nie mniejszej jak 240 i nie większej jak 400. Należy nim zdrapać pozostały silikon oraz uszczelki z karterów oraz dekli. Trąc powierzchnię należy robić to wzdłuż ścianki, ale nigdy poprzecznie! Po wyczyszczeniu powierzchni karterów należy uzbroić się w wkręt do drewna oraz wkrętak ręczny. Wkładając wkręt w miejsce gwintu należy kręcić nim w prawo aż do momentu wyjścia z otworu wszystkich brudów, które zalegały na jego dnie. Jest to częstym powodem zrywania gwintów i należy taką operację wykonać każdorazowo przy rozbiórce silnika. Należy następnie cały silnik dokładnie przedmuchać a nasze miejsce pracy po raz kolejny prawidłowo wytrzeć. Dopiero możemy przystąpić do weryfikacji uszkodzeń silnika.

Poradnik jest napisany po to, aby ludzie prawidłowo remontowali swoje pojazdy, bo przecież jest ich coraz mniej. Nie liczę na piwa, wolę mieć satysfakcję z tego, ze uświadomiłem chociaż jedną osobę o tym.
Już jutro kolejna część poradnika, gdzie opiszę oraz podam zdjęcia praktycznych ściągaczy, które możemy zrobić we własnym garażu w ciągu kilkudziesięciu minut. Uważam, że może być to temat zbiorczy poradników tej tematyki dla różnych silników. Poradnik ten dotyczy silników 223 jawa oraz 017, 019 i 023 dezamet. Proszę także o nie pisanie komentarzy w stylu "rozbierałem młotkiem i też działa". To jest poradnik a taka prowizorka nawet nie powinna ujrzeć światła dziennego.
Pozdrawiam, Iwo.