Post: #1

Witajcie.
Po skończeniu prac wszelkich nad Wigry 1 z 1976, które w zasadzie opierały się na myciu, smarowaniu, regulacjach i niewielkich retuszach, następna na stół roboczy wjechała Czajka 1974. Tutaj tak łatwo nie będzie. Na pierwszy rzut oka widać, że widelec nie od kompletu. Spojrzenie do katalogu z 1974, i tak, oficjalnie montowano już widelce z uchwytem dynamo. Chociaż to przecież Romet, mogły być montowane i bez. Po rozebraniu na części, pierwszy error. Widać, że dostała mocnego strzała z boku w okolice tylnego koła. Oba trójkąty skrzywione. Najpierw próbowałem naprostować je ściskami. Trójkąty się poddawały, ale po usunięciu siły powracały do swego (skrzywionego)stanu. Trzeba było zastosować starą zasadę: czym się strułeś - tym się lecz. Dostała mocnego strzała? To dostanie takiego samego z drugiej strony. W roli głównej wystąpił siłownik kinetyczny (młotek), podstawki z twardego drewna i gruby płaskownik miedziany, żeby nie walić bezpośrednio w ramę, bo to byłoby barbarzyństwo. Lekko, z wyczuciem, potem trochę mocniej i trójkąty wróciły do ustawień fabrycznych.

Odpowiedni widelec już podmieniony. Pozostaje delikatne prostowanie osłony łańcucha i można ustawiać się w kolejce do piaskowania. Lakier, który zamawiałem ostatnio w mieszalni sprawdził się bardzo dobrze przy malowaniu widelca i bagażnika w Wigry, więc będę malował całość sam.

                   

---

Siodełko.

Stan zawałowy. Pokrycie popękane, rdza chrupie, aż miło. Do totalnej renowacji. Na początek delikatny demontaż pokrycia. Pod nieobecność drugiej połowy w domu, prasowanie na mokro "tego czegoś" w celu uzyskania szablonu do wykrojów. Pozostałe elementy stalowe - tarcza druciana na szlifierce stacjonarnej. Z wyprasowanego na płasko pokrycia odrysowałem i wyciąłem szablony.

                   

---

Wyczyszczone elementy stalowe pokryłem srebrną farbą akrylową, którą wcześniej używałem do malowania obręczy w Wigry 1. Farba mocna, dobre parametry mechaniczne po wyschnięciu. W czasie schnięcia wykroiłem pokrycie z czerwonej skóry. Chwilowo nie miałem czarnej o odpowiedniej grubości, ale uznajmy to siodełko za prototyp. Jako wyłożenie użyłem filcu grubości 10mm. Obszywanie ręczne bardzo pracochłonne, przydały się wcześniejsze doświadczenia przy pracy ze skórą. Mam znajomego rymarza więc następnym razem będę patrzył jak robi to maszynka. Po obszyciu pozostało przynitować siedzisko do szkieletu i siodełko gotowe.

                   

Nie, nie zrobiłem tego w godzinę ani dwie. Zajęło mi to dwa pełne popołudnia, ale mam szablony i potwierdzenie starej rzymskiej dewizy - "Dopiero na końcu wiadomo, od czego trzeba było zacząć".
I następne zrobię już szybciej.

Post: #2

Ładna czajka. Jak szukasz nowych części z epoki to wpisz do mnie na priv bo widziałem parę ogłoszeń na olx

Post: #3

Malowanie ramy.

Z piaskowania zrezygnowałem, bo musiał bym się bujać z ramą, widelcem, bagażnikiem i osłoną łańcucha, do zakładu i z powrotem. Starej farby można się przecież pozbyć szybciej, taniej, i nie ruszając się z domu. W roli głównej - preparat do usuwania starych powłok malarskich. Ramę i resztę elementów posmarowałem, po 15 minutach wytarłem szmatami, smarowanie powtórzyłem w kilku miejscach gdzie farba nie raczyła uczciwie spuchnąć. Potem mycie, suszenie, i elementy gotowe do malowania. Podkład jasnoszary, bo pod czerwony lakier. Lepiej widać niedomalowania niż przy podkładzie białym.

Na ostatnim zdjęciu prosta maszynka do polerowania. Najtańsza szlifierka, tarcze ścierne zdemontowane. Założona tarcza z grubego filcu i do kompletu pasta polerska w kostce. Maszynkę przymocowałem do kawałka starego blatu kuchennego aby była mobilna. Pod spód podkładki z grubej gumy do tłumienia wibracji. Całość na czas pracy mocuję do stołu roboczego ściskami stolarskimi. Proste i wygodne.

                   

Post: #4

Czajka dostała nowy lakier. Tym razem zdecydowałem się na poliuretanowy. To lakier przemysłowy stosowany przy malowaniu ciężkiego sprzętu, maszyn rolniczych i wszelkich elementów narażonych na uszkodzenia mechaniczne. Po wyschnięciu piękny połysk. Sprawia wrażenie bardzo twardego a zarazem elastycznego. Aż kusi żeby sprawdzić go młotkiem
Klasyczna czerwień meksykańska, wygląda pięknie. Muszę zrobić zdjęcie przy świetle dziennym, bo sztuczne przekłamuje.

Oryginalne siodełko rozebrane, elementy poprostowane, rdza usunięta i wszystko ładnie pomalowane na srebrno. Teraz czekam na przesyłkę z filcem do wyłożenia siedziska. Sam materiał siodełka jest w stosunkowo dobrym stanie, więc nie ma potrzeby wymiany. W międzyczasie renowacja wszystkich pozostałych części roweru.

I małe pytanko do forumowiczów. Przeglądając skrzynki z częściami znalazłem tylną piastę rometowską, ale na ośce wybite są litery PZPT. Czy ktoś z Was orientuje się jakiej produkcji jest ta oś?

       

Post: #5

Czajka nabiera rumieńców, ale pracy było sporo.

Rozebranie starych kół.
Rozebranie, wyczyszczenie, przesmarowanie i złożenie obu piast.
Polerowanie obręczy i mosiężnych nypli.
Wyczyszczenie i nabłyszczenie oryginalnych Antylop.
Zaplecenie nowych szprych i centrowanie.
Wymiana i przepolerowanie (z innego szrota, ale w lepszym stanie) suportu i korb. Rozebranie pedałów na elementy pierwsze, czyszczenie, smarowane, luzy zniwelowane i blaszki ponownie zakute.
Elementy siodełka wyczyszczone, pomalowane i złożone z powrotem do kupy, tym razem obyło się bez wymiany materiału, tylko odświeżenie i ponowne przynitowanie.

To nieprawda że pedały są nierozbieralne bez zniszczenia blaszek. Trochę wyobraźni i wyczucia i wróciły do ustawień fabrycznych. Pracują cichutko i płynnie, chyba nawet lepiej niż w 1974.