23-05-2020, 17:53:01
Witam!
Już dosyć dawno, udało mi się zakończyć pracę nad pewnym wigry, jednak dopiero dzisiaj przypomniałem sobie że nie wstawiałem go na forum
.
Ale zaległości trzeba narobić, także przedstawiam mój nabytek w dniu zakupu.
Jak widać, za kolorowo nie było. Chromy praktycznie nie istniały, a rower był nieco skundlony
.
Ale najpierw przejdźmy do jego historii.
Na początku mojego kolekcjonowania rowerów, spotkałem lokalnie opartą o stodołę mocno skundloną ukrainę- zapytałem sympatycznych państwa którzy akurat byli w ogrodzie czy jest do sprzedania, niestety- jeździł nią starszy pan, i na sprzedaż szans nie było. Jednakże w międzyczasie na tyle wypatrzyłem właśnie jego, a w zasadzie sam bagażnik z łezką, jednakże nie było nawet okazji go zobaczyć, i do sprzedania także nie był.
Po roku, kiedy praktycznie zdążyłem o sprawie zapomnieć, przez przypadek spotkałem tą właśnie panią w ogrodzie. Chwile porozmawialiśmy, i zapytałem czy jeszcze Wigrego posiada i czy jednak nie zechciała by go sprzedać. Odpowiedź mnie zadziwiła, i pani przyprowadziła Wigrego. Jak widać stan był ciężki, ale nie zniechęciło mnie to. Pani nie wzięła ode mnie ani złotówki, w zamian umówiliśmy się na serwis jej damki. Takim oto sposobem wigry stał się moją własnością, i po pewnym czasie przystąpiłem do prac. Jak widać udało wyprowadzić się go do całkiem przyjemnego stanu. Porządna polerka lakieru, oraz wszelkich chromów przyniosły rezultat. Pchełka zniknęła gdyż nie była oryginalna- obecnie posiada już nawet przednią lampę, ale zbytnio nie mam jak zrobić zdjęcia
.
Takim oto sposobem, jednym z moich ulubionych rowerów stał się Wigry- Nie, żaden polcross, polo-lux czy karat, a zwykły Wigry 3 z 1985
Już dosyć dawno, udało mi się zakończyć pracę nad pewnym wigry, jednak dopiero dzisiaj przypomniałem sobie że nie wstawiałem go na forum
.Ale zaległości trzeba narobić, także przedstawiam mój nabytek w dniu zakupu.
Jak widać, za kolorowo nie było. Chromy praktycznie nie istniały, a rower był nieco skundlony
. Ale najpierw przejdźmy do jego historii.
Na początku mojego kolekcjonowania rowerów, spotkałem lokalnie opartą o stodołę mocno skundloną ukrainę- zapytałem sympatycznych państwa którzy akurat byli w ogrodzie czy jest do sprzedania, niestety- jeździł nią starszy pan, i na sprzedaż szans nie było. Jednakże w międzyczasie na tyle wypatrzyłem właśnie jego, a w zasadzie sam bagażnik z łezką, jednakże nie było nawet okazji go zobaczyć, i do sprzedania także nie był.
Po roku, kiedy praktycznie zdążyłem o sprawie zapomnieć, przez przypadek spotkałem tą właśnie panią w ogrodzie. Chwile porozmawialiśmy, i zapytałem czy jeszcze Wigrego posiada i czy jednak nie zechciała by go sprzedać. Odpowiedź mnie zadziwiła, i pani przyprowadziła Wigrego. Jak widać stan był ciężki, ale nie zniechęciło mnie to. Pani nie wzięła ode mnie ani złotówki, w zamian umówiliśmy się na serwis jej damki. Takim oto sposobem wigry stał się moją własnością, i po pewnym czasie przystąpiłem do prac. Jak widać udało wyprowadzić się go do całkiem przyjemnego stanu. Porządna polerka lakieru, oraz wszelkich chromów przyniosły rezultat. Pchełka zniknęła gdyż nie była oryginalna- obecnie posiada już nawet przednią lampę, ale zbytnio nie mam jak zrobić zdjęcia
. Takim oto sposobem, jednym z moich ulubionych rowerów stał się Wigry- Nie, żaden polcross, polo-lux czy karat, a zwykły Wigry 3 z 1985